พอเข้าใจว่ารักเรา มันเกิดอะไร
พอเข้าใจว่าทำไม ที่เธอต้องไป
พอเข้าใจว่าเธอเอง เลือกแล้วที่ต้องปล่อยมือของเธอสักที
ถูกแล้วที่เธอทำแบบนี้
ต้องเก็บเอาไว้ อาการในใจที่เธอคงไม่รู้
เหมือนจะตาย กับการต้องเสียเธอ
ต่อให้ฉัน รับความเสียใจได้ไหว
แต่ฉันจะลบภาพเธออย่างไร ในความทรงจำที่มี
ต่อให้ลืม รักเราให้มันหมดไป
แต่คงไม่อาจลบหัวใจที่มันรักเธอ
วันเวลาที่งดงาม ยังไม่เคยลืม
และวันเวลาที่เสียไป ไม่เคยเสียดาย
เมื่อคนจะไปก็ต้องไป ต่อให้รั้งเธอไว้ก็คงไม่มีประโยชน์
ก็รู้ว่าคงหมดความหมาย
ต้องเก็บเอาไว้ อาการในใจที่เธอคงไม่รู้
เหมือนจะตาย กับการต้องเสียเธอ
ต่อให้ฉัน รับความเสียใจได้ไหว
แต่ฉันจะลบภาพเธออย่างไร ในความทรงจำที่มี
ต่อให้ลืม รักเราให้มันหมดไป
แต่คงไม่อาจลบหัวใจที่มันรักเธอ
ต่อให้ฉัน รับความเสียใจได้ไหว
แต่ฉันจะลบภาพเธออย่างไร ในความทรงจำที่มี
ต่อให้ลืม รักเราให้มันหมดไป
แต่คงไม่อาจลบหัวใจที่มันรักเธอ
ยังไม่รู้ จากนี้จะเป็นอย่างไร
จะลบภาพของเธอได้อย่างไร ในความทรงจำที่มี
ต่อให้ลืม รักเราให้มันหมดไป
แต่คงไม่อาจลบหัวใจที่มันรักเธอ